Oceń
San Marino leży na terytorium Włoch, między regionami Emilia-Romania oraz Marche, na zboczach góry Titano. Jest enklawą, czyli krajem otoczonym całkowicie przez jedno obce państwo. To zarazem najmniejsze niezależne państwo w Europie, zaraz po Watykanie i Monako.
Stolicą kraju jest miasto o tej samej nazwie, czyli San Marino, a jego największą osadą – Dogana. W 2020 roku liczba mieszkańców wynosiła 33 938 osób. Chociaż San Marino to niewielkie państwo i często niedoceniane, oferuje wiele ciekawych miejsc i atrakcji. Co roku kraj ten odwiedza niemal 100 tys. turystów.
Historia San Marino
Za symboliczny początek współcześnie istniejącego państwa uznaje się założenie przez świętego Maryna na początku IV wieku n.e. wspólnoty religijnej na szczycie Monte Titano. To tam według legendy święty miał się skryć przed ówczesnymi prześladowcami chrześcijan.
Pod koniec IX wieku, tak jak wiele innych włoskich miast, San Marino stało się komuną miejską – miało własny samorząd i ustrój podobny do tego, który dominował w greckich miastach-państwach. W 1291 roku San Marino zostało uznane przez Watykan za niepodległe.
W 1600 roku powstał statut, na mocy którego władzę w kraju zaczęła sprawować Wielka Rada Generalna. Składa się ona z 60 członków i jest odpowiednikiem współczesnego parlamentu.
San Marino jako jedno z nielicznych terytoriów włoskich nie stało się częścią Włoch w wyniku jednoczenia tego kraju w II połowie XIX wieku. Nie ma głowy państwa – ani prezydenta, ani króla. Na czele rządu stoją dwaj regenci wybierani co sześć miesięcy. W 1992 roku San Marino zostało członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Zobacz także: Neapol – co warto zobaczyć i czego spróbować? Największe atrakcje miasta
San Marino – najciekawsze atrakcje i zabytki
Monte Titano
To najwyższy punkt San Marino o wysokości 739 m n.p.m. Z samej góry można podziwiać przepiękne widoki – krajobrazy rozciągają się na północny zachód do Apeninów, na wschód do wybrzeża Rimini, a w pogodny dzień również na chorwackie wybrzeże Dalmacji. W 2008 roku Monte Titano wraz z historycznym centrum miasta zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
La Rocca o Guaita (Pierwsza Wieża)
Zamek La Rocca o Guaita, nazywany często Prima Torre (Pierwsza Wieża), jest największą i zarazem najstarszą z trzech twierdz wzniesionych na wierzchołkach góry Monte Titano. Warownia ta powstała w XI wieku, a swój obecny kształt uzyskała po przebudowach z XV wieku. Dominującym elementem zamku jest wybudowana bezpośrednio na skale wieża. Z jej tarasu widokowego można zobaczyć malowniczą panoramę oraz dwie wieże pozostałych fortyfikacji San Marino.
La Cesta i Montale (Druga i Trzecia Wieża)
La Cesta powstała w pierwszej połowie XIII wieku i również jest ciekawą atrakcją San Marino. Od wieży La Rocca o Guaita jest oddalona o ok. 350 m i wchodzi się do niej na tym samym bilecie. Z tego miejsca także rozciągają się piękne widoki. Wewnątrz twierdzy mieści się z kolei niewielkie Muzeum Starej Broni (Museo delle Armi Antiche), które zawiera ponad 1500 egzemplarzy broni pochodzącej z czasów od średniowiecza aż do XIX wieku.
Montale, czyli "Trzecia Wieża", jest końcowym punktem wędrówki szlakiem twierdz zamkowych. Budowla ta wznosi się nieco na uboczu i nie prezentuje się tak okazale, jak pobliskie twierdze. Co więcej, można ją oglądać jedynie z zewnątrz.
Zobacz także: Gibraltar – skrawek Wielkiej Brytanii u granic Hiszpanii [Historia i atrakcje]
Brama św. Franciszka (Porta San Francesco)
Ten XIV-wieczny obiekt był niegdyś siedzibą gwardii San Marino, a dzisiaj stanowi bramę wejściową do starej części miasta. Przed budowlą znajduje się niewielka budka oraz stoi wartownik, który steruje ruchem (a tak naprawdę przepuszcza turystów przez pasy). Przed bramą św. Franciszka roztacza się niesamowity widok na okolicę. Uwagę zwraca też wielka flaga San Marino.
Palazzo Pubblico
Wśród atrakcji San Marino warto wymienić też Palazzo Pubblico. To charakterystyczny ratusz z kwadratową wieżą zegarową. Obiekt ten został wzniesiony w stylu gotyckim pod koniec XIV w., a w latach późniejszych był wielokrotnie przebudowywany i naprawiany. Obecnie ratusz jest siedzibą rządu republiki. Palazzo Pubblico znajduje się przy placu Piazza della Liberta, gdzie odbywa się uroczysta zmiana wart.
Bazylika św. Maryna (Basilica di San Marino)
Ta neoklasycystyczna bazylika znajduje się przy Piazza Domus Plebis i przylega do kościoła św. Piotra. Świątynia ta jest poświęcona św. Marynowi, założycielowi i patronowi republiki. Przy głównym ołtarzu bazyliki znajduje się urna z relikwiami świętego. Obecny kościół został zbudowany w 1838 roku na fundamentach romańskiej świątyni z VII wieku.
Museo di Stato
To niezwykłe muzeum San Marino znajdujące się na placu Palazzo Pergami Belluzzi. Placówka mieści na czterech poziomach dzieła sztuki, relikty i znaleziska archeologiczne z czasów od starożytnego Egiptu aż do renesansu. Zbiory starożytnych dzieł sztuki nie ograniczają się jedynie do Półwyspu Apenińskiego.
San Marino. 6 ciekawostek o europejskiej enklawie
- San Marino to jedno z trzech państw na świecie w całości otoczone przez inny kraj, czyli będące enklawą. Pozostałe dwa to Watykan i Lesotho (RPA).
- San Marino ma 61 km kw powierzchni. To mniej więcej tyle, ile wynosi powierzchnia miasta Suchedniów w województwie świętokrzyskim czy Nisko w województwie podkarpackim.
- Państwo nie jest członkiem Unii Europejskiej, ale obowiązuje w nim euro (przyjęte w 2022 roku). Wcześniej środkiem płatniczym był tam lir włoski.
- Więzienie w San Marino ma sześć cel, dlatego nazywane jest "Seszelami". W kraju nie ma oficjalnie rejestrowanej przestępczości, więc więzienie pozostaje puste.
- Przejścia dla pieszych na terenie kraju są w kolorach flagi.
- Do San Marino można wjechać bez kontroli granicznej. Jeśli chcemy mieć pieczątkę tego minipaństwa w paszporcie, trzeba podejść do specjalnego punktu (kilka euro opłaty).
San Marino – jak się tam dostać i kiedy jechać?
W San Marino nie ma lotniska, ale można się tam sprawnie dostać z innych włoskich miast. Około 25 kilometrów od kraju położony jest port lotniczy Rimini (RMI). Stamtąd do San Marino regularnie kursują autobusy. W niedalekiej odległości znajdują się również lotniska we Florencji oraz w Bolonii – to bardzo dobrze skomunikowane z innymi miastami porty.
A kiedy warto jechać do San Marino? Pogodę kształtuje tam klimat śródziemnomorski – latem temperatura często przekracza 30 stopni Celsjusza (lipiec i sierpień). Najchłodniejszym miesiącem w San Marino jest styczeń (ok. 9 stopni). Na przełomie jesieni i zimy dość często występują opady. Dobrym okresem na wyjazd mogą być nie tylko miesiące letnie, ale też wiosenne – kwiecień/maj, kiedy upały nie doskwierają, ale wciąż jest przyjemna temperatura (średnio ok. 18-20 stopni).
Oceń artykuł
Dzieje się
